- ұзыншала
- ет. Ұзын ету, созу, сопақтау. Осындай жандәрмендікпен қоналқаға жеткен жерінде ұ з ы н ш а л а п жер шұқып, соған лаулата от жағады (К.Ахметбеков, Қасірет, 1, 315). Кәрібай молда үйіне келгенде қатыны Қадиша ұ з ы н ш а л а п салған пештің қасында жүн түтіп отыр еді (Б.Майлин, Таңд., 112). Келсе ұ з ы н ш а л а п, қоян жондап үйген үлкен мая шөп екен (Жалын, №2, 72).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.